Η σκέψη μας είναι με όλα αυτά τα ζώα, τα δέντρα και τα φυτά, που αυτή τη στιγμή καταστρέφονται.
Η σκληρή πραγματικότητα μας μαθαίνει πως τίποτε δεν μένει μόνιμο, διότι φθείρεται, καταστρέφεται, είτε αργά με τη πάροδο του χρόνου, είτε γρήγορα, βιαστικά, παράγοντας θερμότητα και φωτιά.
Το θέμα είναι τι θέλουμε να διατηρήσουμε σταθερό και τι όχι.
Τι είναι αυτό που έχει σημασία για εμάς και την κοινωνία μας;
Ποιά είναι τα όρια που θέλουμε να βάλουμε για να προστατευτούμε και να προστατέψουμε;
Τι κι αν το ουρλιαχτό τους έφτασε μέχρι τον ουρανό…
Κανεις δεν μπορούσε να τα βοηθήσει…
Γονατισαν εκεί και περίμεναν το πεπρωμένο τους…
Συνεχίζοντας το πένθιμο τραγούδι τους…
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Please follow and like us:
3
0
20
20
