Οι βόμβες λευκού φωσφόρου χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και τελειοποιήθηκαν στον Β.
Ο τρόπος λειτουργίας τους είναι παρόμοιος με αυτόν των ναπάλμ.
Ο φώσφορος εισχωρεί στους ιστούς και τους απανθρακώνει, προκαλώντας επώδυνο θάνατο.
Ταυτόχρονα όταν αναφλέγεται (με το οξυγόνο) δημιουργεί ένα δηλητηριώδες νέφος που προκαλεί εσωτερικά εγκαύματα της αναπνευστικής οδού ή πνευμονικό οίδημα.
Αυτά για όσους είναι πολύ κοντά.
Γιατί σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων, δημιουργείται ένα εμπρηστικό κύμα θερμοκρασίας 1200 βαθμών Κελσίου, λιώνοντας ότι βρεθεί γύρω του και προκαλεί ασφυξία στους οργανισμούς.
Τα φλεγόμενα σωματίδια που πέφτουν πάνω στον άνθρωπο, στο ζώο, δεν σβήνουν με νερό.
Αλλά ακόμα κι αν σβήσουν, αναφλέγονται εκ νέου, καθώς τα πυροδοτεί το οξυγόνο.
Εγκαύματα στο 10% του σώματος, οδηγούν σε θάνατο, εξαιτίας της καταστροφής των εσωτερικών οργάνων.
Απαγορεύτηκε η χρήση τους σε περιοχές όπου υπάρχει συγκέντρωση άμαχου πληθυσμού, με την σύμβαση της Γενεύης το 1980.
Αλλά αυτό δεν ενοχλεί την Δύση να κωφεύει και το Ισραήλ να τις χρησιμοποιεί σήμερα στην Γάζα.
Η Σύμβαση δεν λέει τίποτα για “αποκτηνωμένα” ή “απάνθρωπα ζώα”.
Ούτε φυσικά τους Ρώσους που τις έριξαν στην Ράκα της Συρίας (εκεί σε άλλα “ζώα”).
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
3
0
20
20
