Δεν είμαι αδεσποτος… Με εγκατέλειψαν άνθρωποι, που είπαν ότι με αγαπούν

Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΖΩΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ

Πόσο κάνει εκείνο το Κουταβάκι στην βιτρίνα…

Εκείνο με την κουνιστή ουρά…

«Μπορούμε να το πάρουμε στο σπίτι μας μαμά;»

«Πόσο κάνει εκείνο το Kουταβάκι στην βιτρίνα;»

«Για σας κυρία μου, μόνο 300 ευρώ» λέει ο πωλητής.

«Είναι πολύ ακριβό» λέει η μαμά.

«Αλλά είναι κάτι για να παίζουν τα παιδιά στις διακοπές».

«Επιτέλους ένα σπίτι» σκέφτεται το Kουταβάκι.

«Τι είναι εκείνο πάνω στο χαλί;»

φωνάζει ο μπαμπάς.

«Πού είναι τα παπούτσια μου;» λέει το αγοράκι.

Μασημένα παπούτσια, ένας λεκές από ούρα στο χαλί,
μια καφετί μάζα να αχνίζει στη γωνία,
γκρίνιες και κλάματα από το Kουτάβι…

«Βγάλε έξω αυτό το πράγμα!» φωνάζει η μαμά.

«Είχα φανταστεί ότι θα ήταν ένα τέλειο μέρος εδώ»

σκέφτεται το Kουταβάκι, τρέμοντας βρεγμένο έξω.

«Όλοι μου φωνάζουν, με βρίζουν και μου δίνουν κλωτσιές.

Εγώ είχα μόνο ανάγκη να κατουρήσω!»

«Βάλε την αλυσίδα στο σκυλί και άστο εκεί!» διατάζει η μαμά.

Το Κουταβάκι κλαίει και γαυγίζει πιο πολύ.

«Σκάσε! Σκάσε!»

φωνάζουν η οικογένεια και οι γείτονες.

Μετά από μέρες, πάλι ηρεμία και ησυχία κυριαρχεί στο σπίτι,
τα παιδιά παίζουν με τα video games,
η μαμά και ο μπαμπάς συνεχίζουν τη ζωή τους.

Η ρουτίνα επιστρέφει στην οικογένεια.

«Είδε κανείς το σκυλάκι;»

ρωτάει ο μπαμπάς.

«Όχι; Βάλε λίγο φαΐ έξω.

Θα έρθει όταν πεινάσει.

Έφαγε το τελευταίο πιάτο που βάλαμε;

Ηλίθιο σκυλί, δεν ξέρει τι τυχερό που είναι.»

Κουρασμένο, παγωμένο και πεινασμένο, το Κουταβάκι
βρίσκεται κάτω από ένα φορτηγό και μετά στο κυνοκομείο.

Το Κουτάβι σκέφτεται:

«Αυτό το μέρος είναι καλύτερο.

Δεν έχει παιδιά να με τραβάνε από δω από κει,
έχει φαγητό, νερό και ένα ζεστό και ωραίο μέρος για να κοιμηθώ.

Έχω και παρέα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ.»

Είναι διακοπές Χριστουγέννων
και το κυνοκομείο είναι παραγεμισμένο
από τα πολλά παρατημένα και ανεπιθύμητα σκυλιά.

«Γεια σου, Κουταβάκι!»

λέει ο φιλικός κτηνίατρος.

«Αυτό που θα σου κάνω τώρα, δεν θα σε πονέσει πολύ,
μόνο ένα μικρό τσιμπηματάκι.»

«Καληνύχτα, Κουταβάκι,»

λέει η υπάλληλος
περισσότερες φορές από ό,τι ήθελε, ενώ αγκαλιάζει το Κουτάβι.

«Στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου».

Η οικογένεια στο σπίτι.

«Είμαι περίεργος τι έγινε εκείνο το άχρηστο Κουτάβι.

Πραγματικά ήταν ένας μεγάλος μπελάς με όλη αυτήν τη φασαρία»

λέει ο μπαμπάς.

Αναπαύσου εν’ ειρήνη, Κουταβάκι.

Janet Crease

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Please follow and like us:
error4
fb-share-icon0
Tweet 20
fb-share-icon20

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *