Εκτός ελέγχου το πρόβλημα με τα δίποδα…
Τον τελευταίο καιρό σε ολη τη χωρα, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα ενάντια στα αδέσποτα ζώα των πόλεων από εφημερίδες και τοπικα site.
Τα εν λόγω δημοσιεύματα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα αδέσποτα σπέρνουν τον τρόμο σε ηλικιωμένους και παιδιά, αποτελούν εστίες μόλυνσης, υποβαθμίζουν τον “πολιτισμό” και γενικά ότι αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της πόλης.
Καταλήγουν συχνά να απαιτούν από το δήμο να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ενώ δεν λείπουν έμμεσες απειλές ότι οι κάτοικοι θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Τι ακριβώς αντιμετώπιση όμως περιμένουν και ποια λύση θα ήταν για αυτούς η κατάλληλη?
Πού στοχεύουν οι παροτρύνσεις όπως “μην ταΐζετε τα αδέσποτα” από γείτονες, μαγαζάτορες, υπηρεσίες κ.λπ.? Κατά πόσο έχουν αναρωτηθεί όλοι αυτοί ότι ένα πεινασμένο ζώο, που πιθανώς έχει εγκαταλειφθεί γιατί γέρασε, που δέχεται καθημερινά και προληπτικά κλωτσιές από περαστικούς, που το διώχνουν από γειτονιές και πλατείες γιατί γαβγίζει, μπορεί να κινηθεί επιθετικά ακριβώς επειδή είναι και το ίδιο φοβισμένο?
Για μας είναι ξεκάθαρο ότι πίσω από τα δακρύβρεχτα σχόλια για επιθέσεις σε ηλικιωμένους βρίσκεται η ξεφτιλισμένη λογική που απαιτεί πόλεις αποστειρωμένες, απαλλαγμένες από οτιδήποτε ‘ενοχλεί’, καθαρές από αδέσποτα, μετανάστες, άστεγους και γενικώς οτιδήποτε δεν ταιριάζει με την εικόνα της απόλυτα ελεγχόμενης και τυποποιημένης καθημερινότητας.
Είναι η ίδια λογική που απαιτεί περισσότερους μπάτσους, κάμερες και τσιπάκια δικαιολογώντας κάθε είδους προσωπική παραβίαση στο όνομα της ασφάλειας.
Πρόκειται για την ίδια νοοτροπία που φυλακίζει με στόχο τον έλεγχο και την τιμωρία, που περιθωριοποιεί και υποτιμά οτιδήποτε θεωρεί κατώτερο, που εκμεταλλεύεται ολοκληρωτικά μέχρι την τελική εξολόθρευση και που εν τέλει επιβάλλεται εξίσου τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα.
Οι δημοι-δημιοι λοιπόν, μαζι με τα τσιρακια τους τις εχθροζωικες ΜΚΟ και αλλες ιδιωτικες εταιρειες, με τις ευλογιες των τοπικων αρχων, ακομα και των εισαγγελεων, πιστοι στην παραπάνω λογική, υιοθετουν επάξια το ρόλο του μπόγια, μαζεύουν νύχτα τα αδέσποτα και τα μεταφέρουν σε “άγνωστο” προορισμό, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να πεθαίνουν από ασιτία ξεχασμένα σε κάποιο κλουβί του κυνοκομείου, ή σε κάποιο ορεινό χωριό.
Δεν λείπουν φυσικά και οι “φιλήσυχοι” πολίτες που εκπληρώνοντας τα σαδιστικά ένστικτά τους γίνονται οι ίδιοι δολοφόνοι βάζοντας φόλες ή κυνηγώντας τα αδέσποτα με καραμπίνες.
Αυτή είναι λοιπόν η αντιμετώπιση που επιφυλάσσει ο πολιτισμένος άνθρωπος απέναντι σε ένα ζώο, αυτή είναι η νοοτροπία του κανιβαλισμού:
Βασανισμός και εξόντωση σε οτιδήποτε “περισσεύει”. Άλλωστε, ο πολιτισμός έτσι όπως έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα, πλήρως ανθρωποκεντρικός και με μόνο γνώμονα το κέρδος, έχει αναπτυχθεί πάνω στην εκμετάλλευση και την κακοποίηση των ζώων.
Από την κτηνοτροφία όπου τα ζώα γεννιούνται και μεγαλώνουν απλά και μόνο για να γίνουν άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι, από την εκμετάλλευση τους για ρουχισμό, από την πώληση τους σε pet shop, από τα ερευνητικά εργαστήρια όπου εκατομμύρια ζώα υπόκεινται σε βασανιστήρια και οδηγούνται στο θάνατο στο βωμό της επιστήμης και της “προόδου”, από την αιχμαλωσία και τον εγκλεισμό τους σε ένα ζωολογικό κήπο προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού ως την πλήρη εργαλειοποίηση τους για τις ανάγκες του κυνηγιού ή της φύλαξης, ο σημερινός άνθρωπος επιβάλλει βίαια την κυριαρχία του πάνω στα ζώα στερώντας τους την ελευθερία και σκοτώνοντας τα με μόνο κριτήριο το οικονομικό όφελος.
Απέναντι σε όλους αυτούς που εκπληρώνουν ο καθένας με τον τρόπο του τη λογική της εκκαθάρισης, σε κάθε ρουφιάνο, δημοτικό υπάλληλο, μισάνθρωπο γείτονα έχουμε να πούμε ότι θα μας βρουν μπροστά τους.
Καμία φόλα και καμία δολοφονία ζώων δεν θα μείνει αναπάντητη.
ΚΑΘΑΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΡΩΜΙΚΑ ΜΥΑΛΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ
ΦΟΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΦΟΛΑ ΚΑΙ ΦΟΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ