Για αυτούς ήμουν τέλεια…
Για πολλούς ήμουν η “εκλεκτή”…
Βρέθηκα μόνη σε εκείνο το λεωφορείο,
καθώς ανέβηκε γρήγορα στον ουρανό…
Θυμάμαι μερικές φορές να κοιτάζω τα αστέρια…
Ήθελα να ζήσω…
Σίγουρα δεν θα ειχα καταλήξει ανάμεσά τους…
Τώρα κλαίω σε άπειρο χώρο…
Να θυμάμαι το πρόσωπο αυτών που με πρόδωσαν…
Τώρα κλαίω σε άπειρο χώρο…
Για να θυμηθούμε ότι ο άνθρωπος έχει τρελαθεί προ πολλού…
Τα δάκρυα της Λάικα – Gianni Tecno
Να μην ξεχνάμε την
Λαϊκα…
©️etetrapodotypia. gr team