Νώε, στάσου!
Σφοδρή μάχη εκεί ψηλά…
Πόλεμος!
Γιατί, ποιος φταίει, ποιος εκδικείται, ποιον εκδικείται;
Η φύση, τον άνθρωπο…
Δεν τη σεβάστηκε.
Του δόθηκε παράδεισος επί γης και τον έκανε …κόλαση…
Τον βεβήλωσε ,τον μόλυνε, τον πλήγωσε, τον κατέστρεψε…
…Και τώρα έρχεται η ώρα του λογαριασμού…
Δεν έχουμε να πληρώσουμε, δυστυχώς…
Η φύση δεν δαμάζεται, ο άνθρωπος μικρός κι αδύναμος…
Αν ταξίδεψε στο διάστημα, αν κατασκεύασε πυρηνικά, αν πέταξε με αεροπλάνα, αν κατάφερε θαύματα με την τεχνολογία, τι;
Δεν κατάφερε να δαμάσει τη βροχή, πνίγεται…
Δεν κατάφερε να δαμάσει τη φωτιά, καίγεται…
Δεν κατάφερε να δαμάσει τον σεισμό… καταπλακώνεται, πεθαίνει…
Προσκυνησε το κέρδος, το έκανε Θεό του.
Έναν θεό που δεν έχει οίκτο, δεν έχει λύπηση, δεν έχει… δύναμη τελικά…
Η κιβωτός ξεκίνησε…
Δεν κάνει στάσεις…
Πρέπει να τρέξει ο άνθρωπος, να κολυμπήσει, να πετάξει, να γκρεμίσει τα τείχη της ματαιοδοξίας και της απληστίας μπας και βρει τρόπο να φτάσει, να τρυπώσει, να σωθεί…
…Κι αν υπάρχει θέση για το είδος του…
Χλωμό…
Ο κόσμος δεν κατάφερε ποτέ να βρει την απαραίτητη ενσυναίσθηση, για να ισορροπήσει με το περιβάλλον.
Αλλοτριώθηκε από μια αλαζονική, φαινομενική, επίπλαστη παντοδυναμία του πάνω στον πλανήτη, ξεχνώντας ότι αποτελεί μέρος της φύσης και όχι κυρίαρχος.
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
4
0
20
20
