Πολλοί από εσάς με περιφρονείτε
και δεν καταλαβαίνω γιατί.
Δεν είμαι άσχημο και δεν αξίζω το μίσος σας.
Επιβιώνω κάθε μέρα στους δρόμους,
που κάποτε ήταν λιβάδια.
Δεν υπάρχουν νόστιμοι σπόροι,
επειδή μετατρέψατε τα δέντρα σε κτίρια.
Τρώω ό,τι πετάτε στους δρόμους και στα πλακόστρωτα,
διότι δεν έχω άλλη επιλογή.
Το νερό γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρεθεί.
Περιμένω να βρέξει για να ξεδιψάσω και να κάνω ένα μπάνιο.
Ξέρετε τι χρειάζεται για να επιβιώσετε σε έναν κόσμο
που δεν είναι πλέον δικός μου;
Σας παρακαλώ, μη με τρομάζετε, μη με πληγώνετε.
Απλά, αφήστε με να ζήσω.
…Και ζήστε στον κόσμο που κάποτε ήταν δικός μου.
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ