Δεν υπάρχει τίποτα πιο εφιαλτικό από το να βλέπεις μια πόλη να χάνει την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ της.
Την ανθρωπιά της.
Τον πυρήνα εκείνο που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το τέρας με κοστούμι.
Και σε αυτή την ΗΘΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ, ο Δήμος Αθηναίων έβαλε την τελική υπογραφή με μια “εντολή”, με ένα φύλλο χαρτί, με έναν κανονισμό γραμμένο από “τεχνοκράτες”, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ σε αργό και βασανιστικό ΘΑΝΑΤΟ τα περιστέρια της πόλης.
Ούτε φόλες, ούτε πυροβόλα. Μόνο ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΣΙΤΙΣΗΣ.
Γιατί πλέον δεν χρειάζεται να σφάζεις δημόσια για να εξοντώσεις.
Αρκεί να στερήσεις την τροφή, να καταργήσεις το δικαίωμα στην επιβίωση και να αφήσεις το χρόνο να κάνει την ΒΡΩΜΙΚΗ δουλειά σου.
Να δεις τα σώματα να λυγίζουν, τα μάτια να θαμπώνουν, τα φτερά να παραιτούνται.
Να πεθάνουν σιωπηλά, αφανώς, όπως βολεύει μια εξουσία που μισεί ό,τι δεν ελέγχει.
Η εντολή “απαγορεύεται η σίτιση περιστεριών” δεν είναι απλώς μία διοικητική απόφαση.
Είναι μια καθολική επίθεση ενάντια στην ίδια την έννοια της συνύπαρξης.
Μια ΥΠΟΥΛΗ μορφή εξόντωσης που τυλίγεται με λέξεις όπως “υγειονομικοί λόγοι” και “ρύπανση”, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ρατσισμό απέναντι στη φύση.
Γιατί όταν λένε “μην τα ταΐζετε” εννοούν -> “ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ”.
Και ξέρουν τι σημαίνει αυτό. Δεν είμαστε ηλίθιοι.
Τα περιστέρια είναι εξολοκλήρου εξαρτημένα από τη συνύπαρξη με τον άνθρωπο.
Τα έχουμε εξημερώσει, φυλακίσει, αλυσοδέσει μέσα στον αστικό ιστό.
Δεν έχουν πλέον οικοσυστήματα, δεν έχουν αγρούς, δεν έχουν σιτάρια.
Έχουν πεζοδρόμια, φρεάτια, πετάγματα από μπαλκόνι σε μπαλκόνι.
Ζούν από τα χέρια μας, κυριολεκτικά.
Και τώρα, αυτά τα ίδια χέρια κλείνουν σε γροθιά.
Τους αφαιρούμε την τροφή για να τους αφαιρέσουμε την ύπαρξη.
Και ποιο είναι το έγκλημά τους ;
ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Ότι πέφτει λίγη κουτσουλιά στο μάρμαρο.
Ότι χαλάνε την εικόνα μιας πόλης που βρωμάει σκουπίδι, κατουρημένα πεζοδρόμια, ανθρώπινη εγκατάλειψη ,αλλά όχι, το πρόβλημα είναι τα περιστέρια.
Η Αθήνα του 21ου αιώνα διαλέγει να γίνει ένα γκρίζο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ.
Όχι μόνο των αθώων περιστεριών, αλλά και κάθε ίχνους ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ.
Όταν ως κοινωνία αποδεχόμαστε να πεθαίνει ένα πλάσμα επειδή μας “ενοχλεί”, τότε αύριο δεν θα διστάσουμε να πετάξουμε στον Καιάδα τον ηλικιωμένο που πεινάει, το άστεγο παιδί που μυρίζει, τον διαφορετικό που δεν ταιριάζει στο καλοσιδερωμένο μας αφήγημα.
Γιατί η απανθρωπιά ΠΟΤΕ δεν σταματά στα ζώα.
Πάντα μετά έρχεται η σειρά των ανθρώπων.
Αυτή η “οδηγία” του Δήμου Αθηναίων είναι μια πράξη ωμής εξουσιαστικής αλαζονείας.
Ένα χαστούκι σε κάθε έννοια πολιτισμού.
Όχι, κύριοι του Δήμου, δεν είστε “διαχειριστές”. Δεν είστε “οικολογικά ευαίσθητοι”.
Είστε η επιτομή της γραφειοκρατικής σκληρότητας, της κατ’ επιλογήν ηθικής και της δολοφονικής αδιαφορίας.
Αν σήμερα αφήσουμε τα περιστέρια να ΠΕΘΑΝΟΥΝ , αύριο δεν θα έχει απομείνει κανείς να θρηνήσει για εμάς.
Γιώργος Φιλοζωικό Προφίλ
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ