…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς
…Δείτε πως το επιπόλαιο αποτέλεσμα μιας κάλπης, μπορεί να καταδικάσει σε θάνατο, σε οριστικό θάνατο, μια χώρα.
Και στη απόλυτη απόγνωση, τον λαό της.
Πριν συνεχίσετε, την ανάγνωση, ρίξτε μια ματιά, σε όλες τις φωτογραφίες και θα με καταλάβετε.
Θα καταλάβετε γιατί τονίζω, τον οριστικό θάνατο.
Γιατί τα καμμενα αυτά δάση της χώρας μας, ούτε και σε χίλια χρόνια, πλέον, δεν θα μπορέσουν να αναγεννηθούν και να αποκτήσουν την μαγεία, την ομορφιά εκείνη που είχαν.
Θα δείτε, ακόμα, πως, η κυβέρνηση αυτή, των… “αρίστων”, των “αδιάφθορων” και του πανέτοιμου αμυντικού της μηχανισμού, πως για μία φορά πάλι, μεγαλούργησε.
Τι να πω;
Κοινοί φονιάδες οι τύποι, με υπογραφή και οικογενειακό οικόσημο.
Έτσι απλά και ντόμπρα.
Χθές το απόγευμα λοιπόν, ο Μιχάλης ο γιός μου, πήρε τη μηχανή του και ανηφόρησε προς την Πεντέλη.
Και έτσι όπως οδηγούσε, τραβούσε φωτογραφίες με το κινητό του.
Η Πεντέλη, είναι μόλις 3,5 χιλιόμετρα, από εδώ από την Αγία Παρασκευή που είναι το σπίτι μας.
Όταν γύρισε, απο τις εικόνες, που είδε, τις απελπιστικά τρομακτικές, η ψυχολογία του ήταν πεσμένη στα χώματα.
Μου τις έδειχνε κι από τον σπαραγμό του έτρεμε.
Μου είπε:
“Η πραγματικότητα, είναι κατά 80% χειρότερη, από αυτή που δείχνουν τα κανάλια”
– Ε τι θα ήταν ρε Μιχάλη;
Η βρωμερή αυτή Χούντα, τζάμπα τους ταΐζει τους Αλαφούζους και τους δημοσιογραφίσκους;…
Όπου κι αν δείς, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα, απόγνωση και μαυρίλα.
Ενα καμμένο τοπίο ολόγυρα, με χιλιάδες απανθρακωμένα κουνάβια, νυφίτσες, αλεπουδίστες, σκιουράκια, σκυλάκια, χελώνες, πουλιά…
Μια νεκρή φύση.
Ένα νεκρό τοπίο παντού.
Ένας θάνατος ολόγυρα, έτσι, όπως τον σχεδίασαν και τον οργάνωσαν, οι εκτελεστές μας.
Μια νεκρή, απανθρακωμένη γυναίκα, που; εδώ στο Χαλάνδρι, στην καρδιά της Αθήνας.
Ακούω και για άλλους νεκρούς.
Δεν μένω, γιατί δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω.
Καμμένα σπίτια, καμμένοι κόποι, περιουσίες, όνειρα.
Τι να πω;
Χάνει κανείς και τα λόγια του.
Απλά, ανεβάζω μερικές από τις φωτογραφίες του Μιχάλη…
Όμως, εδώ είναι το φοβερό στοιχείο.
Που μου το έστειλε φίλος μου, εδώ μέσα στο ιστολόγιό μου.
“-Τρεις μέρες, μου γράφει, μετά τη φωτιά της Πεντέλης, έφεραν εδώ και πάρκαραν, μερικές από τις ανεμογεννήτριες που θα στήσουν.
Σας τις στέλνω με φωτογραφίες.
” Τις οποίες και αναρτώ.
Απολαύστε ωμότητα.
Υπάρχει κανείς ακόμα που πιστεύει τις ιστορίες που λένε με δράκους;
Για να στρέψουν τις υποψίες αλλού;
Πως από ένα πουλί η μια φωτιά, από βραχυκύκλωμα η άλλη, από τον γέρο με τα ξερόχορτα η τρίτη, από τους Τούρκους η άλλη, από τους Ρομά, η επόμενη;
… Ρε αει στο διάολο ρεμάλια.
Και σεις, σιωπηλοί μα συνειδητοποιήμενοι πιά, φίλοι, του 41% δεν μπορεί να μην πονάτε όπως εγώ…
Όπως όλοι μας.
Δεν μπορεί.
Στο ίδιο καζάνι βράζουμε.
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
4
0
20
20
