Χιλιάδες στρέμματα δάσους, άπειρα πλάσματα του δάσους δολοφονημένα, καταστραμμένες περιοχές και περιουσίες.
Μέχρι να τελειώσει το Σχέδιο, κάθε χρόνο, με άπνοια ή με άνεμο, το ίδιο χάλι…
Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου ναν το περάσεις,
τώρα ναν το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ.
Το σιγαλό τραγούδισμα
που σ’ έσερνε, διαβάτη,
σε μαγικό παλάτι,
δίχως ελπίδα αυγής,
το πήρανε – για κοίταξε –
στερνήν ανατριχίλα
τα πεθαμένα φύλλα
που απόμειναν στη γης.
Κι η άρπα με τον ήχο της
που σε γλυκομεθούσε
μα κρύφια σου χτυπούσε
θανάτου μουσική,
χάθηκε με την άγγιχτη
που την κρατούσε, κόρη,
στα πέλαγα, στα όρη,
να μην ξανακουστεί.
Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ
Πριν απο κάποια χρόνια, τα πεύκα δεν τα βάφτιζαν “εγκληματικά δέντρα”, για να δικαιολογήσουν τους εμπρησμούς και τις πυρκαγιές (όπως συνέβη πέρυσι από περιφερειάρχη), ούτε έβγαινε κάποιος “ηγεμονίσκος” να μας λέει πως θα βάλει τα “σωστά δέντρα” στη θέση των φυσικών καμμένων δασών (δάση υβριδικά ιδιωτικών συμφερόντων και ανεμογεννήτριες δηλαδή)…
Η εκπαίδευση άλλοτε εμπεριείχε γνώση.
Σήμερα, είναι να βγάζει υποταγμένα στρατιωτάκια… με εξειδίκευση, αλλά χωρίς παιδεία.
Ας μην ανησυχούμε, η “πράσινη ανάπτυξη”, θα τα διορθώσει όλα…
Ποιος θα τους διώξει, όταν αρκετοί πολίτες δεν θέλουν να προβληματίζονται…
… Και όταν η Νέα Κανονικότητα, τους στηρίζει και μεθοδεύει καταστάσεις;
Με τοση αφύπνιση και ακόμη είμαστε σε χειμερία νάρκη.
Κοινώς, δεν “κουνιέται φύλλο”.
Καλο κουράγιο και αντοχές σε όλους!
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ