Πανω απο 40 χρονια το βροντοφωναζουμε…
Το γραφουμε…
Το υπογραφουμε με το αιμα μας, σαν αγνοι φιλοζωοι ακτιβιστες:
ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΙ!!!
Σε ολη τη χωρα, με καμια εξαιρεση…
Οι Δημοι ειναι οι χειροτεροι, ατιμωρητοι, κρυφοι δολοφονοι ζωων συντροφιας!!!
Ολα για το θεαθηναι και για ψηφοθηρικους καθαρα λογους γινονται.
Ριχνουν σταχτη στα ματια των φιλοζωων πολιτων και οχι μονο και απο πισω αποτελουν τους εθνικους εξολοθρευτες τους.
Ολα τα αισχη, οι πιο αναλγητες πραξεις σε ζωα και ανθρωπους, που τα τσιρακια των κρατικων ΜΚΟ και των ιδιωτικων εταιριων μπογια σε εκσυγχρονισμενη μορφη, εκτελουν με τις διαταγες των ανωτερων τους.
Ολα για τη θεση, για το χρημα, για τα συμφεροντα…
Για τις μιζες…
Για τις ρεμουλες…
Ειναι οι χειροτεροι εχθροι διποδων και τετραποδων, γιατι δρουν παντα σκοτεινα…
Γιατι το νομικο συστημα τους ευνοει να μενουν ατιμωρητοι…
Ανθρωποι… Απάνθρωποι…
Μίζεροι και ξεχασμένοι…
Μες την κακία βουτηγμένοι…
Από τα κάκιστα βγαλμένοι…
Δεν θα ανεχθουμε αλλη κοροιδια…
ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ=ΑΣΥΔΟΣΙΑ.
Αυτο το αισχρο καθεστως, αν δεν εξυγιανθει εκ βαθεων, θα ειμαστε το ιδιο “σκουπιδια” μ’ εκεινους που μας υπονομευουν.
Ελεος!
Ως ποτε πια?
Ποση ακομη ανοχη σε τετοιους πολιτικαντηδες και επαγγελματιες ζωα-φιλους???
Ας λαβουν ομως υπ’ οψιν τους ολοι αυτοι οι κρατικοι χαμερπεις, οτι τα σαβανα δεν εχουν τσεπες και μετα ερχεται η Kinder εκπληξη!
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
“Ο σκύλος που βλέπετε στην φωτογραφία φυλακισμένος με κατάθλιψη είναι ένα πλάσμα που τυχαίνει να το γνωρίζω χρόνια. Άλλοι στην πόλη της Άρτας, στην οποία ζούσε ελεύθερος, τον λένε “Τζίμη”, άλλοι “Κώστα”. Εγώ τον φώναζα “Παλικάρι”.
Εδώ και μέρες ο δήμος Αρταίων τηρώντας τον νόμο άρπαξε αυτόν τον ήσυχο γίγαντα και τον τιμώρησε με φυλάκιση γιατί ως γνωστόν σε κάθε πόλη υπάρχουν και τα παράσιτα πολίτες που ενοχλούνται με τα πάντα.
Το Παλικάρι-Τζίμης-Κώστας εκτίει την ποινή του σε ένα από τα Νταχάου τα οποία τολμάνε οι δήμοι και ονομάζουν “Καταφύγια αδέσποτων”, περιφέρεται ως εικόνα από προφίλ σε προφίλ με την λεζάντα “αποπαρασιτωμένος, ευνουχισμένος, εμβολιασμένος, τσιπαρισμένος, ήσυχος” μπας και βρεθεί μία “καλή οικογένεια” να τον κλείσει σε μία αυλή, σε ένα κτήμα, σε ένα σπίτι για να “πάρει αγάπη”.
Και μεγάλη αυλή είχε τα σοκάκια που μεγάλωσε και ήξερε σαν τις πατούσες του, και αγάπη έπαιρνε και την έδινε σε όσους του έλεγαν “καλημέρα”, και οικογένεια είχε όλους όσους δεν ενοχλούσε επειδή αναπνέει και σπίτι ήταν η πόλη του.
Ένα πλάσμα καταδικάστηκε σε φυλάκιση και επιβολή τρόπου νέας ζωής αν βρεθεί αυτός που θα γίνει “ο αφέντης του” επειδή έτυχε να γεννηθεί σκύλος και όχι άνθρωπος.
Αυτή την μοίρα έχουν χιλιάδες ελεύθερα ζώα των πόλεων που με την ανθρώπινη αλαζονεία ονομάζονται “αδέσποτα” και όχι όπως θα έπρεπε αστικά ζώα.
“Ο νόμος λέει” θα ακούσετε να λέει ο δήμαρχος, ο υπάλληλος του δήμου, τα δίποδα που έκαναν καταγγελία γιατί ενοχλούνται από την παρουσία του ελεύθερου σκύλου στην πόλη.
Σε ποια φυλακή ανάλογη θα πρέπει να κλειστούν όσοι καθημερινά γρυλίζουν, βγάζουν δόντια απειλώντας χωρίς καμία αιτία, εκφοβίζουν όσους είναι κάτω από το μπόι τους, βρομάνε από απλυσιά, κουβαλάνε μεταδοτικές ασθένειες, κατουράνε εκεί που περπατάμε και κάθε μέρα σκέφτονται πώς θα κάνουν κόλαση την ζωή του διπλανού;
Αυτοί που ξέρουν τους νόμους και φτάνουν στο όριο τους έτσι ώστε να μην υπάρχει νόμος να σε υπερασπιστεί αν έχεις την ατυχία και ζεις ανάμεσά τους;
Αυτοί όμως είναι άνθρωποι (κατά τύχη), έχουν δικαιώματα επειδή κατά τύχη γεννήθηκαν άνθρωποι, είναι δεσπότες και όχι αδέσποτοι, ψηφίζουν και εκλέγουν ανάλογούς τους που φτιάχνουν νόμους που να αντικαθιστά την φόλα με την φυλακή.
“Ή φόλα ή φυλακή” είναι στην ουσία ο νόμος για τα ελύθερα ζώα που άνθρωποι ως δεσπότες τους έβαλαν ταμπέλα: “Αδέσποτα”.
Και πραγματικά κοιτώντας τον Τζίμη-Κώστα-Παλικάρι μέσα στα κάγκελα ενός βρομερού κλουβιού, έχοντας υποστεί ευνουχισμό, τραμπουκισμό και απομόνωση γιατί έτσι “λέει ο νόμος” είμαι σίγουρη ότι αν δεν γεννιόταν σκύλος, που ως ζώο τού είναι αρκετό ένα δευτερόλεπτο ευτυχίας για να συνεχίσει να παλεύει για το επόμενο ανάλογο, αλλά άνθρωπος θα είχε βρει τρόπο να αυτοκτονήσει.
Ίσως για την αδικία ίσως πάλι από σιχασιά για τους ανθρώπους”.
4
0
20
20
