Καμιά φορά αυτό που μας τσούζει περισσότερο είναι η Αλήθεια, όπου γίνονται προσπάθειες να φιμωθεί, από πράξεις που υπερβαίνουν την λογική, πέραν της ανθρώπινης συνείδησης.
Σημασία όμως έχει, κάθε φορά να λειτουργούμε με τη λογική, για να υπάρχει ήσυχη η συνείδησή μας.
Όπως λέγεται και στο τραγούδι, “Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ”…
Γιατί το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να ξεπερνάμε τον φόβο, όταν σε κάτι έχουμε άποψη και τοποθέτηση.
Όπως έλεγε και ο Γοργίας, “Λόγος δυνάστης μέγας ἐστίν”
(αποτελεί πληροφόρηση από σχετική ομιλία) .
Μπορούμε, υψώνοντας το ανάστημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, να γκρεμίσουμε τα στερεοτυπικά τείχη των κοινωνικών διακρίσεων, οι οποίες όμως κρατούν το στίγμα τους και οποιονδήποτε εκφράζει κάτι το διαφορετικό, που είναι το χαρακτηριστικό εκείνο που τον κάνει μοναδικό.
Αναπολωντας τα χρόνια και τις ημέρες της “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ”…
Μια εκκωφαντική διακήρυξη της Ελευθερίας και της Υπέρβασης του φόβου.
Σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα και προκλήσεις, η φράση “Σιγά μην κλάψω”, μας θυμίζει, ότι η αυθεντική ύπαρξη είναι εφικτή, όταν επιλέγουμε να ζούμε με πλήρη συνείδηση, αποδεχόμενοι τον φόβο ως μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, αλλά χωρίς να του επιτρέπουμε να μας καθορίσει.
Ανυπότακτοι, άνθρωποι και ζώα…
Ασυμβίβαστοι, με ότι μας “πουλάει” φόβο και απελπισία…
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ