Γινε η φωνή τους!

Κατά μήκος της εθνικης οδού, εκεί που ο κόσμος περνάει σαν δεσμη φωτός, υπαρχει μια σιωπή που καμιά μηχανή δεν τολμά να ενοχλήσει.

Σε αυτή την σιωπή, μια καρέκλα σπασμένη, πεταμένη, το ύφασμα της χωρισμένο από τα χρόνια, στέκεται σαν ερείπιο από ξεχασμένο σπιτικό..

Και πάνω της κουλουριασμένος στο σχήμα μιας ερώτησης, που ο κόσμος δεν έχει απαντήσει ακόμη, βρίσκεται ένα σκυλί..

Δεν ξέρει ότι η καρέκλα είναι εγκαταλελειμμένη..

Γι αυτον είναι ένα κρεβατι, ένα κομμάτι καταφυγίου, ένα σπίτι που ποτέ δεν του δόθηκε απο κάποιον άνθρωπο..

Κλείνει τα μάτια όχι επειδή εμπιστεύεται την νύχτα, αλλά γιατί ακόμη καί η επαγρύπνηση δεν μπορεί να γεμίσει ένα άδειο στομάχι..

Ο ύπνος του δεν είναι πραγματικός ύπνος, περισσότερο μια παύση, ανακωχή με κούραση..

Υπάρχει κάτι ανυπόφορα ανθρώπινο στον τρόπο που ταιριάζει σε αυτόν τον χώρο..

Αυτοαποκαλουμαστε θεματοφύλακες της γης, εφευρέτες της άνεσης, συγγραφείς του πολιτισμού..

Κι όμως η εικόνα ενός σκύλου σε μια καρέκλα, δίπλα σε έναν ατελείωτο δρομο, αποκαλύπτει την αλήθεια ..

Η άνεση δεν είναι πρόοδος εάν δεν την μοιράζεσαι..

Ο πολιτισμός δεν είναι πολιτισμός εάν αφήνει τα πιο ευγενικά όντα έξω από τις πύλες του..

Ίσως κάποιος οδήγησε προς τα εδώ απόψε.

Προβολείς ίσως “έπιασαν” αυτή την χλωμή φιγούρα κ ένιωσαν καποιο έλεος..

Ίσως κοίταξαν άλλου..

Ίσως σκέφτηκαν κάποιος άλλος θα σταματήσει, κάποιος άλλος θα βοηθήσει..

Άλλα η καρέκλα ξέρει αλλα..

Κρατάει το σώμα του σαν παλιός φίλος και περίμενει, ξέροντας ότι δεν θα μπορεί να περιμένει για πάντα..

Δεν ξέρω αυτό το μέρος..

Δεν γνωρίζω αυτό το χέρι που άφησε αυτήν καρέκλα έκει στον δρόμο..

Άλλα ξέρω την ερώτηση που κρύβεται στην καμπύλη της ράχης του..

“Θα υπάρξει ένα πρωινό όπου δεν θα είμαι πια μόνος”?

Κι έτσι ρωτάω εσένα, που είσαι σκορπισμένος σε αυτόν τον τεράστιο κατεστραμμένο κόσμο.

Βοήθησε με να τον βρω..

Βοήθησε με να του δώσω αυτό που καμιά καρέκλα, καμία άκρη του δρόμου, κανένα φευγαλεο έλεος δεν μπορεί να προσφέρει..

Ένα σπίτι..

Μια υπόσχεση..

Ένα μέρος όπου ο ύπνος δεν θα είναι επιβίωση, αλλά ειρηνη..

Give me your voice…

Via Ασρεη Ηλίας

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ